Smar do rozrusznika
Rola smaru w rozruszniku
Rozrusznik (silnik elektryczny uruchamiający silnik spalinowy) to urządzenie gdzie poza częścią elektryczną kluczowe są mechaniczne elementy: wał z zazębieniem (sprzęgło Bendix), przekładnia planetarna (w konstrukcjach z redukcją), łożyska igiełkowe / toczne, prowadnice / prowadniki zębate, tuleje i pierścienie uszczelniające.

Smar w tych miejscach pełni kilka funkcji:
- redukuje tarcie między współpracującymi powierzchniami (np. zębatkami, wałem i tulejami),
- zabezpiecza przed zużyciem i zatarciem w warunkach obciążeń dynamicznych,
- chroni przed korozją i działaniem wody, wilgoci i zanieczyszczeń,
- utrzymuje właściwości robocze w szerokim zakresie temperatur (zarówno niskich, jak i podwyższonych),
- współpracuje z materiałami uszczelniającymi (guma, elastomery, tworzywa) bez powodowania ich degradacji.
Dobór odpowiedniego smaru jest więc kluczowy dla trwałości rozrusznika – zbyt słaby jakościowo smar spowoduje przyspieszone zużycie, zaś niewłaściwy – np. o zbyt wysokiej konsystencji – może utrudniać zabudowę, powodować blokady, a nawet zniszczyć uszczelnienia.
Kluczowe warunki eksploatacyjne, które musi uwzględniać smar do rozrusznika
Aby zrozumieć , jakie cechy techniczne są wymagane, trzeba najpierw przyjrzeć się warunkom pracy rozrusznika:
-
Szeroki zakres temperatur
o Podczas uruchamiania silnika w niskich temperaturach (np. w bardzo zimnych warunkach) smar musi być w stanie zapewnić płynne działanie przy –30 °C, –40 °C lub niżej (w zależności od klimatu).
o Podczas pracy rozrusznika mogą wystąpić warunki podwyższonej temperatury (w wyniku tarcia, przy rozgrzanym silniku) – nawet do +100…+180 °C lub lokalnie więcej.
o Zatem smar musi zachować właściwości smarne, nie tracić konsystencji, nie odparowywać nadmiernie i nie degradować w tym zakresie. -
Obciążenia dynamiczne i udarowe
Zębatka Bendix wchodzi i wychodzi z zazębienia z kołem zębatym wału korbowego – to momenty dynamiczne i udarowe.
– Przekładnia planetarna, jeśli występuje, działa pod zmiennymi momentami obrotowymi i momentami szczytowymi. -
Niskie prędkości obrotowe lub przerywane przemieszczenia
– W części redukcyjnej i w mechanizmie Bendix prędkości kątowe nie są bardzo wysokie, ale wymagane jest dobrego smarowania przy względnie niewielkich prędkościach obrotowych.
– Smar nie może być zbyt lepki w warunkach zimnych, by nie stawiał nadmiernego oporu. -
Kontakt z wodą, wilgocią, zabrudzeniami i korozją
– Rozrusznik (szczególnie w motoryzacji) jest narażony na wodę (pryskanie, błoto, mgła), kurz, pyły, sole – smar musi być odporny na wymywanie wodą i zabezpieczać przed korozją (np. wewnętrzne powierzchnie, powierzchnie zębate).
– Powinien mieć dodatki przeciwkorozyjne i być chemicznie stabilny w warunkach agresywnych. -
Kompatybilność z materiałami uszczelniającymi i elastomerami
– W rozrusznikach mogą występować uszczelnienia gumowe, plastikowe prowadnice lub pierścienie uszczelniające. Smar nie powinien powodować degradacji gum (pękanie, puchnięcie) ani tworzyw sztucznych.
– Interakcje chemiczne między smarem a materiałami obudowy czy uszczelnieniami muszą być minimalne. -
Trwałość smaru / niska migracja / stabilność mechaniczna
– Smar powinien zachować konsystencję, nie rozwarstwiać się, nie wydzielać nadmiernie oleju („bleed”) w warunkach wysokich temperatur ani nie „wysychać”.
– Niska migracja jest istotna, by smar nie przemieszczał się w niepożądane miejsca lub nie uciekał z newralgicznych obszarów. -
Efektywność smarowania przy ograniczonej objętości
– W rozruszniku przestrzeń na smar jest ograniczona – nie da się użyć dużej ilości. Smar musi działać efektywnie w stosunkowo cienkiej warstwie.
– Wskazane jest, by smar miał wysoką nośność (zdolność przenoszenia obciążeń) mimo cienkiej warstwy. -
Zdolność do „pracy od zera”
– W chwili uruchomienia silnika, drobiny smaru muszą być już obecne tam, gdzie będą potrzebne – szybkie rozprowadzenie smaru jest ważne. -
Ograniczenie tarcia startowego / łatwość zabudowy
– Zaleca się, by smar nie powodował utrudnień przy osadzaniu elementów mechanicznych ani oporów podczas ruchu początkowego, co mogłoby „zablokować” mechanizm Bendix. -
Stabilność chemiczna, odporność na utlenianie i starzenie
– W dłuższej perspektywie (lat eksploatacji) smar nie powinien ulegać utlenianiu, zmieniać barwy, gęstości, tracić dodatków antykorozyjnych.
Kluczowe parametry techniczne smar u do rozrusznika
Poniżej tabela parametrów technicznych, norm i wartości, które warto brać pod uwagę przy wyborze smaru do rozrusznika:
Parametr / cecha |
Rola / znaczenie |
Typowe / wymagane wartości lub zakresy |
Konsystencja (NLGI) |
Określa miękkość / plastyczność smaru |
Zwykle NLGI 1 lub 2 – klasa 1 daje lepszą płynność przy niskich temp., klasa 2 – lepsze utrzymanie w miejscu smarowanym |
Penetracja (po ugniataniu, 60 suwów) |
Miara miękkości smaru w warunkach pomiarowych |
Typowe wartości 250–320 × 0,1 mm; niższa penetracja = twardszy smar, wyższa = bardziej miękki |
Temperatura kroplenia („dropping point”) |
Górna temperatura, przy której smar zaczyna płynąć |
Minimum 200 °C lub więcej; im wyższa, tym lepsza odporność na przegrzanie |
Zakres temperatur pracy |
Określa granice użyteczności smaru |
Typowe: od –40 °C do +150…+180 °C (czasem więcej) |
Lepkość oleju bazowego w temp. . 40 °C |
Lepkość cieczy w smarze, istotna dla warstwy filmowej |
50–300 cSt (zależnie od konstrukcji); 100 °C: wzorzec |
Obciążenie zespawania / nośność EP (test 4-kulowy) |
Wskazuje maksymalne obciążenie przy którym smar zabezpiecza przed zatarciem |
Typowe wymagania: 1500–3000 N (lub wyżej) w zależności od konstrukcji |
Test zużycia (4‑kulowy, przy obciążeniu nominalnym) |
Miara zużycia powierzchni współpracujących |
Wartości rzędu 0,3–0,6 mm lub mniej – im mniejsze, tym lepiej |
Wydzielanie oleju (bleed) / separacja oleju |
Określa, ile oleju wydzieli się w warunkach testowych (np. 100 °C, 24 h) |
Zwykle poniżej 5–8 %; im mniejsze, tym stabilniej smar działa |
Odporność na utlenianie (stabilność termooksydacyjna) |
Mierzy zdolność smaru do zachowania właściwości w podwyższonej temperaturze / czasie |
Spadek ciśnienia w testach utleniania (np. 99 °C, 100 h) poniżej 0,1–0,2 bar |
Stopień korozji / test EMCOR / Kesternich |
Ochrona antykorozyjna |
Klasy 0 / brak korozji / maksymalna odporność |
Odporność na wodę / mycie wodą (washout, water displacement) |
W warunkach wilgotnych smar nie powinien być zmywany |
Wymagane niskie wartości mycia wodnego – np. niewielki procent pozostałego smaru po myciu |
Przyczepność / kohezja (stability under mechanical stress) |
Smar musi się utrzymywać, nie „odskakiwać” pod obciążeniem |
Odpowiednia struktura zagęszczacza (complex, polimerowa) / dodatki |
Temperatura zapłonu (zamknięty tyglem) |
Bezpieczeństwo przy wysokich temperaturach |
Często 200 °C lub wyżej |
Kolor / identyfikacja / pigmenty |
Ułatwia kontrolę wizualną smaru podczas napraw |
Jasne / charakterystyczne kolory (np. jasnobrązowy, biały) |
Kompatybilność materiałowa |
Odporność smaru na gumy, elastomery i tworzywa |
Brak destrukcji lub pęcznienia materiałów uszczelniających |
Trwałość magazynowa / stabilność długoterminowa |
Smar nie powinien ulegać degradacji w pojemniku |
Zwykle okres trwałości 3–5 lat w oryginalnym opakowaniu |
Molykote 7514 jako przykład smaru do rozrusznika
Cechy Molykote 7514:
- Zakres temperatur pracy: −40 °C do +180 °C
- Temperatura kroplenia: >200 °C
- Konsystencja NLGI 1 (miękki smar)
- Penetracja (25 °C): 290–320 × 0,1 mm
- Lepkość oleju bazowego przy 40 °C: ok. 49 mm²/s
- Odporność na utlenianie: spadek ciśnienia 0,1 bar (100 h / 99 °C)
- Test zużycia 4‑kulowy (400 N / 1 h): wżery ~0,4 mm
- Wydzielanie oleju (bleed): 6 % (100 °C / 24 h)
- Badanie korozji (Kesternich / EMCOR): klasa minimalnej korozji (0–1)
Molykote 7514 jest rekomendowany do smarowania łożysk igiełkowych w przekładniach planetarnych, elementów ruchomych rozruszników, wałów rowkowych i małych przekładni, szczególnie w niskich temperaturach oraz tam ,gdzie wymagania dotyczącą odporności na wodę i korozję.
Molykote 7514 to dobry przykład kompromisu: stosunkowo miękki smar (NLGI 1) o wysokiej lepkości oleju bazowego, z dodatkami EP i środkami antykorozyjnymi, zdolny do pracy w warunkach zróżnicowanych temperatur i kontaktu z wilgocią.
Tańszym zamiennikiem tego smaru jest smar Vegatol VPRO Li Complex S 100 EP2 .o następujących parametrach :
Vegatol VPRO Li Complex S 100 EP2:
- Baza olejowa: syntetyczna PAO z domieszką estrów
- Zagęszczacz: kompleks litowy (Li-complex)
- Klasa NLGI: 2 (penetracja ok. 265–295 × 10⁻¹ mm)
- Lepkość bazy: ISO VG ~100 (≈100 mm²/s @40 °C; ≈14–20 mm²/s @100 °C)
- Zakres pracy: typowo od −40/−50 °C do +150/+160 °C (ciągła)
- Temperatura kroplenia: ≥ 250–270 °C (często ~280–290 °C dla Li-complex)
- Pakiet dodatków: AW/EP, inhibitory korozji, antyutleniające
- Odporność: niska separacja oleju (bleed), niskie odparowanie, dobra odporność na wodę i korozję
- Kompatybilność materiałowa: uszczelnienia NBR/FKM, typowe tworzywa (POM, PA, PBT, ABS, PC)
- Zastosowania typowe: łożyska i przekładnie szybkoobrotowe, elektronarzędzia, alternatory, napinacze, małe przekładnie w automatyce
Wskazówki praktyczne do stosowania smaru w rozrusznikach
Dobór smaru to jedno – druga sprawa to poprawne jego zastosowanie. Oto techniczne wskazówki praktyczne jego aplikowania :
-
Czyszczenie powierzchni przed smarowaniem
– Przed aplikacją smaru należy dokładnie oczyścić wszystkie powierzchnie współpracujące (wał, tuleje, zębatki) z resztek starego smaru, korozji i zanieczyszczeń.
– Stosować rozpuszczalniki kompatybilne z materiałami wewnętrznymi, potem osuszenie. -
Ilość smaru / warstwa
– Nie należy przesadzać: zbyt gruba warstwa może spowodować wzrost momentów oporowych lub nawet „klejenie” podczas ruchów mechanizmu.
– Typowo smarujemy cienką warstwą, wystarczającą, by pokryć wszystkie powierzchnie współpracujące, ale bez nadmiernego nadmiaru. -
Metoda aplikacji
– Pędzel, mała szpachelka, igła smarowa lub mały pistolet – zależnie od konstrukcji i dostępności.
– Przy smarowaniu zębatek – dobra przenikliwość i równomierne rozprowadzenie.
– W przypadku systemów z centralnym smarowaniem hurtownia może przewidzieć kanały smarne – smar o odpowiedniej konsystencji (np. bardziej miękki) lepiej się rozprzestrzeni. -
Czas „dojścia” smaru
– Po montażu zaleca się chwilowe uruchomienie rozrusznika (bez silnika lub z mniejszymi obciążeniami) – umożliwia to rozprowadzenie smaru i usunięcie nadmiaru.
– Nadmiar smaru może zostać usunięty lub przetłoczony z powrotem – unikniemy nagromadzenia ciśnienia smarowego. -
Regularna kontrola i smarowanie (jeśli konstrukcja dopuszcza)
– W niektórych konstrukcjach możliwa jest regeneracja smaru w trakcie eksploatacji – należy to robić rzadko, ostrożnie, zgodnie z instrukcją producenta.
– Należy obserwować objawy zużycia – np. wzrost momentu rozruchu, hałas z przekładni, zwiększony prąd rozrusznika. -
Unikanie mieszania z niewłaściwymi smarami
– Jeśli w środku już jest smar (np. producent fabrycznie zaaplikował), nowy smar musi być chemicznie kompatybilny – mieszanie różnych typów zagęszczaczy (np. lit + wapń, lit + kompleks, polurea itp.) może prowadzić do destabilizacji, rozwarstwienia, utraty lepkości lub rozpuszczenia.
– Najbezpieczniej jest zastosować ten sam typ smaru zalecanego przez producenta rozrusznika. -
Staranność uszczelnień
– Smarowanie powinno być realizowane z zachowaniem integralności uszczelnień – smar i tłok smarujący nie powinny przeciekać na styki elektryczne lub elementy izolujące.
– W przypadku uszkodzonych uszczelnień – wymiana przed smarowaniem. -
Testy eksploatacyjne
– Po montażu najlepiej przetestować rozrusznik w warunkach zbliżonych do rzeczywistych – sprawdzić moment rozruchu, opory wewnętrzne, temperaturę pracy.
– W miarę możliwości kontrolować, czy smar nie migruje poza obszary funkcjonalne.
Podsumowanie: najważniejsze cechy smaru do rozrusznika
Z technicznego punktu widzenia, idealny smar do rozrusznika powinien łączyć następujące cechy:
- Szeroki zakres temperatur pracy (np. od –40 °C do +150…+180 °C), z wysoką temperaturą kroplenia i stabilnością termiczną.
- Odpowiednia konsystencja – najczęściej NLGI 1 lub 2 (lub przejściowa – miękka NLGI 1 dla lepszej płynności w niskich temperaturach).
- Dobra nośność / właściwości EP – zdolność zabezpieczenia przed zatarciem przy dynamicznych obciążeniach.
- Stabilność mechaniczna i niska migracja / wydzielanie oleju – smar musi utrzymać strukturę i nie rozdzielać się.
- Odporność na korozję i działanie wody – zabezpieczenie powierzchni metalowych w wilgotnych, brudnych warunkach.
- Kompatybilność z materiałami uszczelniającymi (guma, elastomery, tworzywa) – smar nie może powodować degradacji uszczelnień ani materiałów samego rozrusznika.
- Efektywność przy ograniczonej objętości – dobry smar musi działać skutecznie mimo cienkiej warstwy smarowej.
- Stabilność chemiczna i odporność na starzenie – długotrwałość właściwości smarnych przez wiele cykli pracy.
Poza naszym opisanym Molykote 7514 i znacznie tańszym Vegatol VPRO Li Complex S 100 EP2 podobne właściwości i są popularne takie smary: Shell Gadus S5 , Mobilith SHC 100, Repsol Protector Lithium Complex Synt R2/3 V100. Lubriplate SYN EMB, Phillips 66 Multiplex FS 100, Mobilith SHC 100, TotalEnergies Multis Complex SHD 100.
W jakich warunkach a raczej gdzie sprawdzają sie smary o takiej budowie poza omówionym wyżej rozrusznikiem:
Motoryzacja (komora silnika i osprzęt)
-
Łożyska alternatora (2RS) – wysoka prędkość, podwyższona temperatura, drgania.
• Preferencja: Vegatol S100 EP2 (film ~VG100, NLGI 2) przy dużych przebiegach i wysokich temp.; Molykote 7514 gdy priorytetem są zimne starty i minimalne opory. -
Rozrusznik – łożyska igiełkowe i przekładnie planetarne/pośrednie, sprzęgło jednokierunkowe (bendiks).
• Preferencja: Molykote 7514 (niższa lepkość bazy, mocniejszy akcent EP, znakomite -40 °C); Vegatol S100 EP2 w cieplejszych reżimach i dla łożysk kulkowych. -
Napinacze i rolki prowadzące pasków – szybkie łożyska, zmienne temperatury, mgła solna.
• Preferencja: Vegatol S100 EP2; w zimnym klimacie – 7514. -
Silniki elektryczne osprzętu (dmuchawy HVAC, wentylatory chłodnicy, silniczki wycieraczek/podnoszenia szyb) – wysoka prędkość, praca impulsowa, wilgoć.
• Oba: VG~50 (7514) dla ultralekkiego rozruchu, VG~100 (S100) dla większych luzów C3/C4. -
Pompy dodatkowe (np. obiegi wtórne, pompy powietrza wtórnego) – wysokie obroty i temperatura obudowy.
• Preferencja: S100 EP2. -
Zamki i zawiasy w strefie termicznej (masywne zawiasy maski/bagażnika blisko źródeł ciepła) – odporność na wodę i sól, stabilność.
• Preferencja: S100 EP2 (więcej „ciała”), ewentualnie 7514 w mroźnym klimacie.
Mobility i elektronarzędzia
-
Łożyska silników trakcyjnych małej mocy, pomp i kompresorów 12–48 V – wysoka prędkość, ciągła praca.
• S100 EP2 przy wyższych temperaturach; 7514 dla niskich oporów i startu w mrozie. -
Przekładnie planetarne w narzędziach akumulatorowych (wkrętarki, zakrętarki, szlifierki) – duże chwilowe obciążenia zębów i igiełek.
• Molykote 7514 (akcent EP + pompowność), w cieple – także S100 EP2. -
Małe silniki bezszczotkowe w wentylatorach/IT (serwery, szafy automatyki) – prędkości rzędu dziesiątek tysięcy obr./min, wymagany niski bleed.
• 7514 (VG~50) dla minimalnych strat; tam, gdzie tolerancje większe – S100 EP2.
Przemysł lekki i urządzenia ogólne
-
Łożyska silników elektrycznych klasy IE2–IE4 (małe i średnie ramy) – długie interwały, stabilność oksydacyjna, ograniczony dosmar.
• S100 EP2 jako „bezpieczny standard”; 7514 przy bardzo niskich temp. otoczenia. -
Przenośniki i rolki szybkobieżne (pakowanie, logistyka) – stała prędkość, zapylenie, sporadyczna wilgoć.
• S100 EP2; dla rozruchów w chłodniach – 7514. -
Maszyny pakujące/etykieciarki – łożyska małe, szybkie, czułe na bleed.
• 7514 dzięki lekkiej bazie i dobremu zachowaniu przy niskiej T. -
Wentylatory dachowe/przemysłowe – praca ciągła, amplitudy temperatur, wilgoć.
• S100 EP2 (większy zapas filmu). -
Łożyska w sprzęcie AGD narażone na wodę i temperaturę (np. wentylatory piekarników, suszarki bębnowe) – stabilność mechaniczna i korozja.
• Oba, zależnie od luzów i reżimu cieplnego.
Aplikacje „graniczne”, gdzie liczy się EP i odporność
-
Mikroprzekładnie w siłownikach liniowych (automatyka, automotive) – wysoka gęstość mocy w plastiku/metal.
• 7514 (smarność graniczna + niska lepkość). -
Mechanizmy regulacji reflektorów, szyberdachów, foteli – tworzywa + metal, niska prędkość, puls zimno/gorąco.
• 7514 albo „lżejsza” wersja S100, w zależności od konstrukcji. -
Łożyska i zębatki urządzeń medycznych/laboratoryjnych (pompy perystaltyczne, wirowe) – czysta praca, umiarkowane obciążenia, wymóg stabilności.
• S100 EP2 (niski bleed, stabilność).
Jeżeli chcesz dobrać smar do aplikacji którą przedstawiamy Ci wyżej to sprawdź dostępność na stronie https://sklepsmary.pl/ zadzwoń pod numer 601 444 149 lub abscmt.pl